de eerste week Bali

Maandag 29-02-2016
Vanochtend vroeg uit bed om naar een basisschool in Singaraja te gaan. Om kwart over 7 wordt op elke school in Indonesië een weekopening gedaan. En wij mochten hier bij zijn. De weekopening heeft ongeveer een half uur tot drie kwartier geduurd. Het verbaasde hoe stil de kinderen bleven tijdens de week opening. Ze stonden netjes in rijen met de rug recht en te luisteren wat er werd verteld. Af en toe moesten ze ook wat zeggen met z'n allen en dit deden ze netjes in koor. Ik vond dit een groot verschil vergeleken met scholen in Nederland. In Nederland was ik altijd al blij als ik ze een paar minuten stil waren en hier deden ze dit makkelijk 3 kwartier lang zonder dat de docent wat erover hoefde te zeggen. Wat ook een groot verschil is, is dat op alle scholen waar we zijn geweest, de kinderen en de leraren in uniform lopen. Ik heb het gevoel ook dat de kinderen en de leraren het uniform met trots dragen. Zo zie je geen verschil wie er arm is of rijk. Maar ik vraag mij af of je zo ook naar het individu kijkt. Maar daar ga ik in de tijd dat ik op Bali ben denk ik wel achter komen.
Na het bekijken van de weekopening zijn we naar de universiteit geweest waar wij elke maandag en dinsdag les gaan krijgen. hier hebben we informatie gekregen over de lessen en onze lestijden. (van half 10 sochtends tot 1 uur smiddag anders is het te warm)
's middags zijn we naar het Rini hotel geweest om heerlijk te zwemmen. Dit was erg lekker omdat je hier de hele tijd aan het zweten bent. Een verfrissende duik is dan niet mis.
's avonds hebben we lekker gegeten. Ook kregen we onze eerste regenbui over ons heen. Direct een spannende rit terug gehad op de scooters. Harde regen, het was donker en door de lichten zag je weinig voor je. De extraatjes die we er bij kregen waren de scooters zonder lichten, zeiknatte kleren en een onbekende weg voor ons. Het was een mooi avontuur en we zijn allemaal goed thuis gekomen.

dinsdag 01-03-2016
Vanochtend zijn we naar een pre school geweest. Deze pre school is de pilot school voor de piramide methode die ze op heel Bali en misschien heel Indonesië willen gaan gebruiken. Het was erg leuk om hier te kijken. Toen we er aan kwamen, gingen de kinderen buiten op Indonesische kinderliedjes dansen. Dit was erg leuk om te zien. De enthousiasme van de kinderen en je ziet hoeveel plezier ze er in hebben. Mooi om te zien hoe ze beweging en plezier hiermee combineren en het elke ochtend doen. daarna in de groepen gekeken. Het was erg leuk ingericht met allemaal tekeningen van de kinderen. Wel zag het voor mij er rommelig uit, maar dat kan ook komen doordat ik alleen een kijkje deed in de groepen en niet echt erin mee ga draaien. Daarna lekker gegeten bij Budha banket. Hier maken ze brood zoals ze het ook in Nederland maken. Dus als je brood wil hebben moet je daar zijn.
's middags zijn we naar een dorpje geweest genaamd Kayuputih. Dit dorpje ligt in de buurt van Singaraja in de bergen. Hier zijn ze bezig met een afval project en werkt een zuster waar sommigen voor hun project regelmatig contact zullen hebben. We hebben hier gesproken met de Kepala Desa (de naam die ze geven aan het hoofd van elk dorp. Hij moet altijd goedkeuring geven als je iets wil doen in zijn dorp). Hij vertelde over wat ze allemaal doen in het dorp. Het was wel moeilijk om de concentratie er bij te houden. Het was erg warm in het gebouw en de warmte kon nergens heen.
Later zijn we naar een vissersdorpje geweest bij Lovina. We hebben hier gekeken bij iemand thuis. Je zag dat ze hier alles buiten doen. Het enige wat in het huis te zien was, waren slaapkamers. De keuken, de badkamer en de wc waren allemaal buiten. Ik kan wel begrijpen dat ze hier alles buiten doen. Het is hier erg warm. Te warm om steeds maar binnen te zitten als er geen airco of waaiers zijn.
Na het kijken in het vissersdorpje ben ik naar een winkeltje geweest waar ze helmen verkopen. Ik had al wel een helm maar deze was mij te groot. Dus had ik nieuwe nodig. Direct mijn onderhandeling capaciteiten kunnen gebruiken. Het is hier gebruikelijk om af te dingen als er geen prijs bij staat. Dus heb ik in plaats van 28000 RP afgedingt naar 160000 RP (ongeveer 10 euro). Waarschijnlijk heb ik alsnog teveel betaald. Maar voor de eerste keer vond ik het netjes gedaan.

Woensdag 02-03-2016
Vanochtend zijn we naar de markt van Singaraja geweest. Je ziet hier veel eten liggen. Maar of mijn maag er tegen zou kunnen zit ik mij af te vragen. Je ziet veel fruit liggen, geplukte kippen en vis. Hier vliegen veel vliegen om heen en niks ligt gekoeld. Misschien dat ik over een maand het een keer ga proberen. Maar voor nu laat ik het nog even. Na de markt naar een stukje aan de zee gereden waar we met z'n allen hebben ontbeten.
Na het ontbijt zijn we naar een dorpje gereden genaamd Bengkale. In dit dorpje wonen veel doven en mensen met andere beperkingen. Iedereen in dit dorp leert op school gebarentaal om zo ook met de doven te kunnen communiceren. In Indonesië zijn beperkingen taboe waardoor dit dorpje geen goede naam heeft. Ik had ook ergens gelezen dat het eigenlijk "vervloekt"moet zijn omdat er iets mis moet zijn gegaan bij de opening van de tempel. Wat hier van waar is weet ik niet.
Wel zijn ze hier bezig om meer toerisme hier te krijgen. Een vorige student heeft hier een rondleiding bedacht waar men een workshop krijgt hoe ze manden maken en een Balinese dans te zien krijgen die door doven wordt opgevoerd. Hier zijn nog wel wat verbeter punten. Maar wij waren ook de eerste officiële groep die de rondleiding kregen. Van onze groep gaat iemand hen ook hiermee helpen om de rondleiding te verbeteren.
Na het bezoek aan Bengkale zijn we naar een waterval gereden. Weer door de regen. We hadden nog geen poncho's gekocht dus werden we zeiknat. Toen we er aankwamen had ik het tot de bot toe koud en was ik erg moe door de korte nachtjes die ik tot nu toe had. Ik ben daardoor niet meegegaan naar de waterval zelf. Wel wil ik hier in de tijd dat ik hier ben nog een keer heen gaan. Toen ik thuis kwam ben ik direct onder de douche gesprongen en heb ik voor de eerste en tot nu toe laatste keer mijn vest aangedaan. Hierna zit ik hier helemaal in mijn ritme en slaap ik weer goed.

donderdag 03-03-2016
Vandaag als eerst naar Bali Mandara geweest. Dit is de middelbare school waar ik bezig ga. Toen we naar binnen liepen kon je zien dat deze school hoog staat. Ze hebben veel prijsbekers hier staan. Dit betekend hier erg veel want ze hebben hier overal competities in en iedereen wil de beste zijn. We werden eerst welkom geheten en kregen uitleg over de school. Het is een terein van 10 hectare. de kinderen op deze school komen uit kleine dorpen en de ouders kunnen zelf niet betalen om hun kind naar school te laten gaan. De hele school wordt dan ook gesubsidieerd door de gouverment. Na de uitleg zijn we rondgeleid door een aantal scholieren die hier op school zitten. Dit was erg leuk. Ik was met een meisje die erg veel giechelde (ik denk door de spanning) en erg van Japan houd. Ze gaat binnenkort ook voor een aantal weken naar Japan voor een uitwisselingsproject waar ze meer over de cultuur en de economie daar gaat leren. Ik heb van haar een gangalang melodietje geleerd en later hebben we met de hele groep nog een liedje gezongen.
Na hier afscheid te hebben genomen en een datum te hebben besproken wanneer ik begin, zijn we naar een weeshuis geweest. Hier komen kinderen te wonen waarvan de ouders het niet redden om hun kind op te voeden en kinderen die geen ouders meer hebben. Toen we er waren kwamen de kinderen van school en kwamen ze netjes in een rij langs om ons te begroeten. Dit was erg apart. Ze liepen langs, pakten je hand vast en deden deze tegen je hoofd. Dit is voor hun een teken van respect. Maar ik kreeg het gevoel erdoor dat ik boven hun stond en dat gevoel vond ik niet fijn omdat ik liever naast hun sta. Ik wil het liefst ook hun hand tegen mijn hoofd leggen maar ik weet niet in hoeverre dit mag. Dus heb ik besloten om het niet te doen.
Na een rondleiding te hebben gehad bij het weeshuis zijn we de bergen in gereden naar een hotspring. Dit was erg lekker want op het moment dat we er aankwamen begon het zacht te regenen en waren de hotsprings niet te warm om er in te gaan. Ondertussen hebben we ook poncho's gekocht zodat we droog op onze scooter overal heen kunnen rijden. Ik merk dat ze erg belangrijk en fijn zijn hier en dat iedereen er ook een heeft.

Vrijdag 04-03-2016
Vanochtend naar een pre school geweest in de bergen. Deze pre school is net begonnen met de piramide methode. Ook geeft hier een man les die is uitgeroepen tot beste leraar van volgens mij Bali (was niet erg duidelijk). Toen we zagen hoe hij met de kinderen om gaat, kan ik begrijpen waarom hij heeft gewonnen. Je merkt dat de kinderen dol op hem zijn en hij weet hoe hij de kinderen moet boeien, vrij moet laten en wanneer even streng te zijn.
Toen we door de bergen weer naar beneden reden, zijn we gestopt bij een boeddhistische tempel. Een van de weinigen hier op Bali. je ziet hier om de zoveel meter wel een tempel. Maar dat zijn allemaal Hindoeïstische tempels. Het was een mooie tempel. Maar het was erg warm en in de zon was bijna niet te doen. Dus zocht ik voornamelijk de schaduw op. Toen iedereen de tempel had gezien zijn we naar een ouderenhuis gegaan. Dit is samen met een ouderenhuis in Den Passar de enige op heel Bali. Het was een groot terrein met allemaal huizen waar de ouderen slapen. Elk huis heeft een aantal slaapkamers waar ze met zijn tweeën tot drieën in slapen. Ook maken de ouderen mandjes die verkocht worden op de markt om zo nog wat geld te verdienen. Dit is een groot verschil met Nederland. Bij ons worden ze tot de puntjes verzorgd. Hier moeten ze zichzelf alsnog redden en kijken hoe ze aan geld komen.
's avonds zijn we ergens aan de zee gaan eten met de studenten waarmee we les gaan krijgen op de universiteit en met de mensen van de projecten. Dit was een erg gezellige avond waar we de kabouter plop dans hebben gedanst, een quiz over Nederland hebben gedaan en een poging te Balinese dans hebben gedaan. Ik heb deze avond met een aantal mensen van Bali Mandara gesproken. Ik merkte dat ik voor hun doen erg direct ben en daardoor soms stil slaan. Dit is iets waar ik erg aan moet wennen en nog moet leren er mee om te gaan. Maar ik denk dat dit wel goed moet komen.

Zaterdag 5-03-2016
Vandaag om half 5 's ochtends opgestaan om dolfijnen te gaan spotten. We hebben ze gezien, maar doordat alle boten telkens op hun af vaarde, waren ze telkens maar even te zien. Maar het uitzicht vanaf de boot was fantastisch. je zag de zon opkomen achter de bergen en ik heb hier de hele boottrip van genoten. Ik kan het niet omschrijven. Het is echt iets wat je zelf moet beleven.
's middags lekker naar het strand geweest en gezwommen in de zee. De zee heeft hier een lekker temperatuur waar je heerlijk in kan zwemmen. Als je hier op het strand ligt, komt om de zoveel tijd iemand langs die je wat wilt verkopen. Maar ook om even een babbeltje te maken. Erg leuk en leer je ook de mensen hier een beetje kennen en te weten hoeveel kinderen, broers en zussen ze hebben. Daarna nog even langs winkeltjes gelopen die langs het strand zitten.
's avonds lekker gegeten bij een restaurantje waar je ook westers eten hebt. Na een week aan de nasi goreng en de mie goreng was dit een welkome afwisseling. Toen we bijna klaar waren met het eten begon een bandje te spelen met liedjes die we kenden. Dus heerlijk mee galmen. Nog even met z'n allen wat gedronken en op tijd naar bed na een lange dag.

Zondag 06-03-2016
Vandaag een lekker dagje niks gedaan. Er was iemand niet lekker en omdat dit snel om kan slaan in ziek zijn is het belangrijk om er dan bij te blijven. Omdat ik niet mee kon met de wandeltocht ben ik gebleven.
's avonds voor het laatst gegeten met Jannie. Ze gaat nog een week naar Lombok en Jakarta voor haar werk. Het was erg gezellig en Jannie had voor ons allemaal een persoonlijk cadeautje gehaald. Dit was erg mooi en je merkte dat we allemaal er ontroerd door waren. Ook voor Jannie hadden we wat gehaald als dank voor al de hulp die we van haar hebben gehad. Daarna nog even op de pier naar de sterren gekeken. Het is hier erg helder en je ziet hier erg veel sterren. Helaas kan ik geen sterrenbeelden kijken dus heb ik gewoon er van genoten.

Deze week een lange blog, maar ook veel gedaan. Het was genieten en ben benieuwd wat me de rest van de tijd te wachten staat!